Dla nauczycieli
Kroniki Saltamontes
- 4 listopada 2015 roku w Paryżu, w Szkole Polskiej im. Adama Mickiewicza odbyło się spotkanie autorskie Moniki Marin z uczniami i personelem szkoły doceniających trylogię “Kroniki Saltamontes” za jej wartości europejskie.
- Od 2016 roku w Szkole Podstawowej w Tanowie odbywa się finał Międzyszkolnego Konkursu Czytelniczego na podstawie “Kronik Saltamontes”, który za pierwszym razem zgromadził finalistów z 5 szkół.
- 10 czerwca 2016 roku w Szkole Podstawowej w Żninie padł rekord – “Kroniki Saltamontes – Ucieczka z mroku” była czytana jednocześnie przez 555 osób.
- Od 2013 roku, czyli od premiery pierwszej części trylogii pt “Kroniki Saltamontes – Ucieczka z mroku” w szkołach w całej Polsce uczniowie wykonują swoje własne Maszyny do Produkowania Szczęścia podejmując dyskusję o tym czym jest szczęście oraz o życiowych ponadczasowych wartościach w kontekście jednego człowieka, całego społeczeństwa, planety.
Co stanowi o oryginalności trylogii?
mgr Maria Gudro – Homicka, nauczycielka języka polskiego.
Jest to powieść na wskroś współczesna, powstała w XXI wieku. Akcja toczy się w drugiej połowie XX wieku i 15 lat w XXI wieku. Opowiada o tragicznych czasach II wojny światowej, o niemieckim sierocińcu, o lęku, biedzie bohaterów, ruinach i zgliszczach, bezdomności, braku rodziny, korzeni, także o ich niezwykłych przygodach.
Jak mówi jeden z głównych bohaterów, Adam: ,, żyłem w mrocznej scenerii, co jednak nie przeszkadzało nam marzyć o dalekich podróżach i niezwykłych przygodach. (…) Zapomnieć o wszelkich smutkach pomagała nam niezwykła pasja. Uwielbialiśmy grzebać w śmieciach – och, ile tam można było znaleźć ciekawych rzeczy – i wyciągać z nich kawałki desek, gwoździ, sznurków, kartonu i drutu, aby z tego budować pojazdy naszych marzeń lub urządzenia służące do ,,nie wiadomo – czego”. (…) A gdy na zewnątrz szalała wojna, my niczym wytrawni aktorzy odgrywaliśmy role zwycięzców, szalonych konstruktorów dziwacznych samochodów, podróżników bez granic oraz uszczęśliwiaczy świata”.
W tak mrocznej scenerii bohaterowie powieści marzą o podróżach, o lepszym życiu, mówią poprawnym, etycznym językiem, są dla siebie mili, wyrozumiali, tolerancyjni, kochający. Jak to możliwe, że nie używają wulgaryzmów, nie palą papierosów, marzą o lepszej przyszłości? To zasługa twórczyni powieści, Moniki Marin, która nie uległa dwudziestopierwszowiecznej modzie wulgaryzacji języka, modzie na narkotyki, dopalacze, na szybkie wzbogacanie się, na hedonistyczną postawę bohaterów.
Autorka pokazuje młodym i dorosłym czytelnikom, że nawet w ekstremalnych warunkach można być człowiekiem uczciwym, wartościowym, przyjacielskim. Można marzyć u lepszym życiu, o pasjach, o bogactwie, nie krzywdząc innych.
Na oryginalność utworu wpływa też piękny, etyczny język narracji, dialogów, monologów, który pozwala bohaterom wyrażać uczucia, marzenia, budować własną tożsamość, rozwijać ich zainteresowania i w kulturalny sposób opisywać świat. A młodym i dorosłym czytelnikom uświadamia, że można nie używać wulgaryzmów, hejtów, aby wyrazić odmienne stanowisko w opiniowaniu, ocenianiu, w widzeniu świata.
Dzięki kulturalnemu językowi i rycerskiej postawie bohaterów, czytelnik poznaje, czym jest miłość w życiu dorosłego człowieka i kilkunastoletniego chłopca. Co znaczy tolerancja we współczesnym świecie, etyka i etykieta, przyjaźń, marzenia i bogactwo duszy.
W tle licznych i niezwykłych zdarzeń pojawiają się ,,czarne” charaktery, ale są traktowane marginalnie, nie mają wpływu na życie i rozwój emocjonalny i intelektualny głównych bohaterów, którzy spotykają na swej drodze życia ludzi szlachetnych, życzliwych, bezinteresownych. Ci niepozytywni, marginalni bohaterowie realni i fantastyczni pokazani są po to, aby młody czytelnik zrozumiał, że w jego życiu też pojawia się zło, ale on musi sam dokonać wyboru, co jest dla niego najważniejsze.
Jeden z bohaterów pierwszego tomu, policjant, powiedział do Adama, gdy ten nieświadomie ujawnił bandę złoczyńców:
,,Pamiętaj, chłopcze, nigdy nie lekceważ zła. Gdy kiedykolwiek cię dopadnie, schroń się pod parasolem dobrych ludzi”.
Twórcy materiałów dydaktycznych
Wiesława Penc – Chmiel
Założycielka Oddziału Stowarzyszenia Nauczycieli Polonistów i inicjatorka powołania Letniej Szkoły SNaP w Świnoujściu funkcjonującej w latach 2002 – 2013. Publikacje w czasopismach i wydawnictwach metodycznych (Refleksje, Poradnik Nauczyciela, Polski w Praktyce, Język polski w szkole podstawowej. Opracowanie lektur, gramatyka, ortografia.).
Członek honorowy SNaP, odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.
Maria Gudro-Homicka
“Jako nauczycielka języka polskiego dbałam przede wszystkim o kształcenie myślenia uczniów, o kształcenie ich mówionego i pisanego języka, o jego kulturę i etykę. Najbardziej zależało mi, aby moi wszyscy uczniowie umieli czytać na poziomie wybierania informacji, interpretacji i krytycznej oceny tekstu. Starałam się aktywizować wszystkich uczniów na każdej lekcji. Było to niemożliwe, dopóki nie poznałam metody dramy. Drama aktywizuje wszystkich uczniów, uczy myślenia, słuchania, czytania, pisania, ale też empatii, odpowiedzialności, szacunku dla koleżanek /kolegów, dla ludzi, uczy postaw.
O tym piszę w moich publikacjach. Najnowsze z nich to: ,,Jak rozwijać aktywność twórczą dzieci i młodzieży: ,,Drama w nauczaniu ,wychowaniu i biblioterapii” z 2015 r. oraz scenariusze lekcji wychowawczych dla nauczycieli i wychowawców w starszych klasach szkoły podstawowej i w szkołach ponadpodstawowych z 2017 r.
Zakup większej ilości egzemplarzy
Baza materiałów dydaktycznych
trylogii “Kroniki Saltamontes”
Tom I
Ucieczka z mroku
Tom II
Tajemnicze Bractwo
Tom III
Nowe życie
Charakterystyki postaci
Scenariusze
- Czy człowiekowi potrzebne są marzenia?
- Świat przedstawiony w powieści “Kroniki Saltamontes” Moniki Marin.
- Mój dom…
- Szła pewnie i jednocześnie delikatnie, niczym anioł, nie robiąc przy tym hałasu. Zauroczenie czy miłość?
- Pierwszy adopcyjny dom Adama – opis przeżyć.
- Myślałam, że staniesz po mojej stronie… – o smutnym losie Katarzyny.
- Zrobię z ciebie wielką pianistkę. O wspieraniu talentów.
- Skąd ty masz tyle cierpliwości do dzieci? – Z miłości. O ogromnym sercu matki w powieści “Kroniki Saltamontes – Tajemnicze bractwo” Moniki Marin.
- O języku powieści “Kroniki Saltamontes – Ucieczka z mroku” Moniki Marin
- Szanuj starców, oni też byli kiedyś dziećmi.
- Czym jest dla mnie prawda?
- Chroń i dobrze wychowuj dzieci, a wyrosną na mędrców. O moim nauczycielu.
- Wszyscy jesteśmy z tej samej gliny. Niezależnie od koloru włosów, skóry, oczu, we wszystkich zakątkach planety żyją dzieci wszechświata powołane do życia, by owo życie cenić, celebrować i zawsze być w zgodzie ze sobą i kosmicznym rytmem. O tolerancji.
